Kατά τη Μ. Παρασκευή επιτελούμε ανάμνηση των Παθών του Κυρίου, δηλαδή των πτυσμάτων, των χτυπημάτων, των ύβρεων κ.λπ. και κυρίως της Σταύρωσης και του φρικτού θανάτου του Κυρίου. Μας υπενθυμίζει ακόμη η Εκκλησία μας, κατά την ημέρα αυτή, της ομολογίας του ληστή στο Σταυρό, ότι ο Κύριος είναι Βασιλέας των ουρανών και την παράκλησή του να τον θυμηθεί στην Βασιλεία Του.

Την Μ. Παρασκευή ψάλλονται οι "Μεγάλες Ώρες" (πρώτη, τρίτη, έκτη, ένατη). Μεγάλες λέγονται και λόγω του μήκους τους, αλλά και γιατί αναφέρονται σε σπουδαία (μεγάλα) γεγονότα. Λέγονται και Βασιλικές Ώρες, γιατί κατά την εποχή του Βυζαντίου τις παρακολουθούσε και ο βασιλιάς. Οι Ώρες ψάλλονται το πρωί της Μ. Παρασκευής.

Κατά τον εσπερινό της Μ. Παρασκευής, που συνήθως τελείται το πρωί της Μ. Παρασκευής αμέσως μετά τις Ώρες, γίνεται η Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στη συνέχεια τοποθετείται στο ιερό κουβούκλιο (έπιπλο Επιταφίου), σε ύφασμα πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφηθεί ο Κύριος νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται "Επιτάφιος".

Πηγή: «Η Μεγάλη Εβδομάς - Μετά ερμηνείας» υπό Επιφανίου Θεοδωροπούλου - Εκδ. της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος