Kατά τη Μ. Δευτέρα επιτελούμε ανάμνηση του ενάρετου Ιωσήφ (υιού του πατριάρχη Ιακώβ του δισέγγονου του Αβραάμ), ο οποίος είναι τύπος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Ο Ιωσήφ, αγαπητός υιός του πατέρα του, φθονήθηκε από τους αδελφούς του που αρχικά τον έριξαν στον λάκκο και  στη συνέχεια, τον πούλησαν αντί 20 χρυσών νομισμάτων σε εμπόρους και από εκείνους στον Πετεφρή που ήταν αρχιμάγειρας του βασιλιά της Αιγύπτου.

Ο Ιωσήφ ήταν ωραίος στην όψη και γι' αυτό η σύζυγος του Πετεφρή επιθύμησε να αμαρτήσει μαζί του. Αυτός αρνήθηκε, οπότε και τον συκοφάντησε στον άνδρα της, ότι δήθεν αυτός της επιτέθηκε με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής  πίστευσε την συκοφαντία και ο αθώος Ιωσήφ ρίχθηκε στη φυλακή.

Κάποτε όμως, ο Φαραώ, δηλ. ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε παράδοξο όνειρο και ζήτησε να βρει την εξήγηση αυτού του ονείρου.  Τότε του είπαν ότι στη φυλακή υπάρχει ένας Εβραίος νέος που άλλοτε είχε εξηγήσει τα όνειρα των συγκρατούμενών του. Ο Ιωσήφ κατ' εντολή του Φαραώ οδηγήθηκε μπροστά του, και με τον φωτισμό του Θεού, εξήγησε το όνειρο του Φαραώ και του είπε ότι θα έρθουν για τη χώρα του 7 χρόνια ευφορίας και 7 χρόνια ακαρπίας και πείνας. Τότε ο Φαραώ, καταγοητευμένος από τη θεία σοφία του Ιωσήφ, τον έντυσε με βασιλική στολή, τον ανέβασε σε βασιλικό άρμα και τον κατέστησε γενικό άρχοντα της Αιγύπτου, ας πούμε Πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίστηκε με θαυμαστή σοφία την εξουσία και αργότερα όταν ήρθαν τα χρόνια της πείνας, λόγω ακαρπίας της γης, αυτός άνοιξε τις αποθήκες, που είχε γεμίσει κατά τα πρώτα έτη, και χόρτασε το λαό.

Θεωρήθηκε δε ο Ιωσήφ τύπος και προεικόνιση του Κυρίου. γιατί και αυτός Αγαπητός Υιός του Πατρός, φθονήθηκε από τους συμπατριώτες του Ιουδαίους , πουλήθηκε από τον μαθητή Του, βασανίστηκε και ρίχτηκε νεκρός στον σκοτεινό τάφο. Στη συνέχεια αναστήθηκε ένδοξα και μας θρέφει με τον Άρτο της ζωής δηλαδή με το Πανάγιο Σώμα Του.

Επίσης κατά τη Μ. Δευτέρα επιτελούμε ανάμνηση και της άκαρπης συκιάς την οποία καταράστηκε ο Κύριος και ξεράθηκε. Η συκιά αυτή συμβολίζει. τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς και γι αυτό καταδικάστηκε από τον Κύριο, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικούς καρπούς, δηλαδή αρετές.

Η Εκκλησία μας φέρνει το παράδειγμα της συκιάς γιατί θέλει να μας προτρέψει σε αγώνες πνευματικούς για την απόκτηση αρετών.

Η υμνογραφία της ημέρας είναι αφιερωμένη στα 2 παραπάνω θέματα (του Ιωσήφ και της συκιάς) και επιπλέον στο θέμα της έλευσης του Κυρίου προς το Πάθος.

Πρώτο τροπάριο ψάλλεται ως εισαγωγή και τις 2 επόμενες ημέρες το «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται...», εμπνευσμένο από την παραβολή του Κυρίου των δέκα παρθένων. Λόγω του τροπαρίου αυτού, οι Ακολουθίες της Μ. Δευτέρας, Μ. Τρίτης και Μ. Τετάρτης λέγονται και "Ακολουθίες του Νυμφίου".

Πηγή: «Η Μεγάλη Εβδομάς - Μετά ερμηνείας» υπό Επιφανίου Θεοδωροπούλου - Εκδ. της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος