Μητροπολίτης Αγαθόνικος
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
Ἀπὸ τὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 5ης Ἰουνίου 1974 γιὰ τὴν ἐκλογή τοῦ νέου Μητροπολίτου κ. Ἀγαθονίκου.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ἀριθμ. Πρωτ. 2488
Διεκπ. 882
Ἀθήνησι τῇ 5-6-1974 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2019
Πρός
Τόν Εὐλαβέστατον ἱερόν Κλῆρον καί τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας
καί Λαυρεωτικῆς.
...Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ μερίμνῃ καί στοργῇ Αὐτῆς ὑπέρ τοῦ Ποιμνίου τῆςθεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς συνελθοῦσα ἐν τῇ αἰθούσῃ τῶν συνεδριῶντοῦ Συνοδικοῦ Μεγάρου τῇ 23η τοῦ Μηνός Μαΐου ἐ.ἔ. ψήφοις κανονικαῖς ἐξελέξατο καί κατέστησεΜητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Ἀγαθόνικον Φιλιππότην κληρικόν δεδοκιμασμένον καί ζηλωτήν, δόκιμον κήρυκα τοῦ Θείου λόγου καί ἱκανήν πεῖραν κεκτημένον πρός διεξαγωγήν τοῦ μεγάλου καί ὑψηλοῦ ἔργου τῆς Ἀρχιερατικῆς Διακονίας, τελεσθέντος τῇ 23 Μαΐου ἐ.ἔ. τοῦ Μεγάλου Μηνύματος.
Οὕτως οὖν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Ἀγαθόνικος ἀνεδείχθη τῇχάριτι τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος γνήσιος, κανονικός καί νόμιμος Ποιμενάρχης καίπροστάτης πνευματικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ἔχων τό δικαίωμα τοῦεὐλογεῖν καί ἁγιάζειν
ἀρχιερατικῶς πάντας τούς Χριστιανούς καί πάντα τά ἀρχιερατικά ἐπιτελεῖν, μετάκαί τῆς τοῦ Ἱεροῦ Συνθρόνου ἐγκαθιδρύσεως, κρίνειν τε καί ἀνακρίνειν πᾶσαν ἐκκλησιαστικήν ὑπόθεσινκατά τούς Ἱερούς Κανόνας καί τούς Νόμους...
† Ὁ Ἀθηνῶν ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Πρόεδρος....
Ἀπὸ τὴ συγχαρητήριο ἐπιστολὴ τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου (22 Ἰουνίου 1974).
«...Εὐχαριστῶ τόν Πανυπεράγαθον Θεόν, Ὅστις ἐπλήρωσε τόν πόθον ὅν μοι δέδωκε, ἀπό τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅτε συλλειτουργήσαμε εἰς τόν Πάνσεπτον Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου, ὅτε ἦσο ἔτι διάκονος, ...Ἀπό τότε δέν ἔφυγε ἀπό τόν νοῦν μου ὁ πόθος νά μέ ἀξιώσῃ ὁ Κύριος πρίν ἀποθάνω νά σᾶς ἴδω Ἀρχιερέα ἄξιον καί πιστόν διά νά ποιμάνῃς τό ἐμπιστευθέν σοι ποίμνιον ὑπό τοῦ Ἀρχιποίμενος Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν Ὁσιότητι καί δικαιοσύνῃ, ὁδηγήσης ἐπί νομάς ζωηφόρους καί σωτηρίους, περιπατήσης ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθης, λάμψωσι ὡς φῶς τά καλά Ὑμῶν ἔργα τά ὁποῖα βλέποντες οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθεύδοντες, δοξάσωσι τόν Πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς. Ἀξιωθῆτε δέ ἐν καιρῷ τῆς ἀνταποδόσεως τῶν ἔργων ἑκάστου, ἀκοῦσαι τῆς Δεσποτικῆς καί γλυκυτάτης φωνῆς!
«Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ. Εὖ ἐργάτα τοῦ μυστικοῦ ἀμπελῶνος μου ἐπί ὀλίγων ἐφάνης πιστός, ἐπί πολλῶν σε καταστήσω, εἴσελθε χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου Σου.»
Ταύτης τῆς Δεσποτικῆς γλυκυτάτης φωνῆς καί τῆς ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί εὐφροσύνης ἀξιωθείημεν πάντες...».
Ἀπὸ τὸ χειροτονητήριο λόγο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου (30 Ἀπριλίου 2004).
«... θὰ ἐπικαλεσθῶ... τὴν εὐχὴ τοῦ πολυσέβαστου καὶ καλοκάγαθου ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου αὐτῆς ᾿Επαρχίας Μητροπολίτου πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. ᾿Αγαθονίκου, τὸ παράδειγμα, ἡ παρουσία, ἡ εὐγένεια καὶ ἡ ἀνωτερότητα τοῦ ὁποίου, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν ἀποτελοῦν ἀταλάντευτο ὁδηγὸ στὴ δική μου πορεία, ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ μὲ ἐπιφορτίζουν μὲ τὸ βαρύτατο χρέος τῆς ἀπόδοσης εἰλικρινοῦς τιμῆς καὶ βαθειᾶς εὐγνωμοσύνης...».
Ἀπὸ τὸν ἐνθρονιστήριο λόγο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου (26 Ἰουνίου 2004).
«...῾Η ἐπαρχία μας εἶναι μία ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες ποὺ διαποιμαίνεται ἀπὸ καινούργιο Μητροπολίτη ἐνῶ ὁ προηγούμενος ἀκόμη ζεῖ. Αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ προνόμιο γιὰ τὸν νέο νὰ ἀπολαύσει περισσότερο τὴν τιμή, ἀλλὰ μεγάλη εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ ὥστε θεμέλιο τῆς διακονίας του νὰ ἀποτελεῖ ἡ εὐχὴ τοῦ γέροντος καὶ ὁ σεβασμός του. Σεβασμιώτατε πάτερ, ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογή μου, Σᾶς ζήτησα νὰ παραμείνετε στὴν ἐπισκοπικὴ κατοικία, νὰ κρατήσετε τὸ γραφεῖο σας καὶ τὸ αὐτοκίνητο τῆς Μητροπόλεως γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησή Σας. ᾿Εσεῖς ἀπὸ λεπτότητα καὶ εὐγένεια μετακινηθήκατε. Θὰ ἤθελα νὰ Σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι δὲν μετατοπισθήκατε καθόλου ὅμως ἀπὸ τὴν κεντρικὴ θέση τῆς καρδιᾶς μας. ᾿Εμένα ἡ ἀποστολή μου δὲν εἶναι νὰ ἐπέμβω ἀδιάκριτα στὸ ἔργο Σας, ἀλλὰ νὰ σεβασθῶ τὸ πνεῦμα Σας. Τὸ πνεῦμα τῆς γλυκύτητος, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς καλωσύνης Σας. Αὐτὸ γέννησε τοὺς καρποὺς τῶν λόγων Σας καὶ τὴν αὔρα τῆς πανθομολογούμενης ἀγαθῆς μαρτυρίας Σας. Σὲ ὅλα τὰ γραφεῖα τῶν ναῶν μας θὰ παραμείνει ἀναρτημένη ἡ φωτογραφία σας γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει ὅτι ἡ παραίτησή Σας δὲν ἔγινε γιὰ νὰ Σᾶς ἀντικαταστήσουμε μὲ ἀσέβεια, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσετε τὸ προσωπικὸ μεγαλεῖο Σας μὲ εὐγένεια...».
Ἀπὸ τὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 5ης Ἰουνίου 1974 γιὰ τὴν ἐκλογή τοῦ νέου Μητροπολίτου κ. Ἀγαθονίκου.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ἀριθμ. Πρωτ. 2488
Διεκπ. 882
Ἀθήνησι τῇ 5-6-1974 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2019
Πρός
Τόν Εὐλαβέστατον ἱερόν Κλῆρον καί τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας
καί Λαυρεωτικῆς.
...Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐν τῇ μερίμνῃ καί στοργῇ Αὐτῆς ὑπέρ τοῦ Ποιμνίου τῆςθεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς συνελθοῦσα ἐν τῇ αἰθούσῃ τῶν συνεδριῶντοῦ Συνοδικοῦ Μεγάρου τῇ 23η τοῦ Μηνός Μαΐου ἐ.ἔ. ψήφοις κανονικαῖς ἐξελέξατο καί κατέστησεΜητροπολίτην Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Ἀγαθόνικον Φιλιππότην κληρικόν δεδοκιμασμένον καί ζηλωτήν, δόκιμον κήρυκα τοῦ Θείου λόγου καί ἱκανήν πεῖραν κεκτημένον πρός διεξαγωγήν τοῦ μεγάλου καί ὑψηλοῦ ἔργου τῆς Ἀρχιερατικῆς Διακονίας, τελεσθέντος τῇ 23 Μαΐου ἐ.ἔ. τοῦ Μεγάλου Μηνύματος.
Οὕτως οὖν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Ἀγαθόνικος ἀνεδείχθη τῇχάριτι τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος γνήσιος, κανονικός καί νόμιμος Ποιμενάρχης καίπροστάτης πνευματικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς ἔχων τό δικαίωμα τοῦεὐλογεῖν καί ἁγιάζειν
ἀρχιερατικῶς πάντας τούς Χριστιανούς καί πάντα τά ἀρχιερατικά ἐπιτελεῖν, μετάκαί τῆς τοῦ Ἱεροῦ Συνθρόνου ἐγκαθιδρύσεως, κρίνειν τε καί ἀνακρίνειν πᾶσαν ἐκκλησιαστικήν ὑπόθεσινκατά τούς Ἱερούς Κανόνας καί τούς Νόμους...
† Ὁ Ἀθηνῶν ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Πρόεδρος....
Ἀπὸ τὴ συγχαρητήριο ἐπιστολὴ τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου (22 Ἰουνίου 1974).
«...Εὐχαριστῶ τόν Πανυπεράγαθον Θεόν, Ὅστις ἐπλήρωσε τόν πόθον ὅν μοι δέδωκε, ἀπό τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅτε συλλειτουργήσαμε εἰς τόν Πάνσεπτον Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγάλου Βασιλείου, ὅτε ἦσο ἔτι διάκονος, ...Ἀπό τότε δέν ἔφυγε ἀπό τόν νοῦν μου ὁ πόθος νά μέ ἀξιώσῃ ὁ Κύριος πρίν ἀποθάνω νά σᾶς ἴδω Ἀρχιερέα ἄξιον καί πιστόν διά νά ποιμάνῃς τό ἐμπιστευθέν σοι ποίμνιον ὑπό τοῦ Ἀρχιποίμενος Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν Ὁσιότητι καί δικαιοσύνῃ, ὁδηγήσης ἐπί νομάς ζωηφόρους καί σωτηρίους, περιπατήσης ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθης, λάμψωσι ὡς φῶς τά καλά Ὑμῶν ἔργα τά ὁποῖα βλέποντες οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου καθεύδοντες, δοξάσωσι τόν Πατέρα ἡμῶν τόν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς. Ἀξιωθῆτε δέ ἐν καιρῷ τῆς ἀνταποδόσεως τῶν ἔργων ἑκάστου, ἀκοῦσαι τῆς Δεσποτικῆς καί γλυκυτάτης φωνῆς!
«Εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ. Εὖ ἐργάτα τοῦ μυστικοῦ ἀμπελῶνος μου ἐπί ὀλίγων ἐφάνης πιστός, ἐπί πολλῶν σε καταστήσω, εἴσελθε χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου Σου.»
Ταύτης τῆς Δεσποτικῆς γλυκυτάτης φωνῆς καί τῆς ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί εὐφροσύνης ἀξιωθείημεν πάντες...».
Ἀπὸ τὸ χειροτονητήριο λόγο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου (30 Ἀπριλίου 2004).
«... θὰ ἐπικαλεσθῶ... τὴν εὐχὴ τοῦ πολυσέβαστου καὶ καλοκάγαθου ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου αὐτῆς ᾿Επαρχίας Μητροπολίτου πρώην Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. ᾿Αγαθονίκου, τὸ παράδειγμα, ἡ παρουσία, ἡ εὐγένεια καὶ ἡ ἀνωτερότητα τοῦ ὁποίου, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν ἀποτελοῦν ἀταλάντευτο ὁδηγὸ στὴ δική μου πορεία, ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ μὲ ἐπιφορτίζουν μὲ τὸ βαρύτατο χρέος τῆς ἀπόδοσης εἰλικρινοῦς τιμῆς καὶ βαθειᾶς εὐγνωμοσύνης...».
Ἀπὸ τὸν ἐνθρονιστήριο λόγο τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου (26 Ἰουνίου 2004).
«...῾Η ἐπαρχία μας εἶναι μία ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες ποὺ διαποιμαίνεται ἀπὸ καινούργιο Μητροπολίτη ἐνῶ ὁ προηγούμενος ἀκόμη ζεῖ. Αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ προνόμιο γιὰ τὸν νέο νὰ ἀπολαύσει περισσότερο τὴν τιμή, ἀλλὰ μεγάλη εὐλογία ἀπὸ τὸν Θεὸ ὥστε θεμέλιο τῆς διακονίας του νὰ ἀποτελεῖ ἡ εὐχὴ τοῦ γέροντος καὶ ὁ σεβασμός του. Σεβασμιώτατε πάτερ, ἀμέσως μετὰ τὴν ἐκλογή μου, Σᾶς ζήτησα νὰ παραμείνετε στὴν ἐπισκοπικὴ κατοικία, νὰ κρατήσετε τὸ γραφεῖο σας καὶ τὸ αὐτοκίνητο τῆς Μητροπόλεως γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησή Σας. ᾿Εσεῖς ἀπὸ λεπτότητα καὶ εὐγένεια μετακινηθήκατε. Θὰ ἤθελα νὰ Σᾶς διαβεβαιώσω ὅτι δὲν μετατοπισθήκατε καθόλου ὅμως ἀπὸ τὴν κεντρικὴ θέση τῆς καρδιᾶς μας. ᾿Εμένα ἡ ἀποστολή μου δὲν εἶναι νὰ ἐπέμβω ἀδιάκριτα στὸ ἔργο Σας, ἀλλὰ νὰ σεβασθῶ τὸ πνεῦμα Σας. Τὸ πνεῦμα τῆς γλυκύτητος, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς καλωσύνης Σας. Αὐτὸ γέννησε τοὺς καρποὺς τῶν λόγων Σας καὶ τὴν αὔρα τῆς πανθομολογούμενης ἀγαθῆς μαρτυρίας Σας. Σὲ ὅλα τὰ γραφεῖα τῶν ναῶν μας θὰ παραμείνει ἀναρτημένη ἡ φωτογραφία σας γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει ὅτι ἡ παραίτησή Σας δὲν ἔγινε γιὰ νὰ Σᾶς ἀντικαταστήσουμε μὲ ἀσέβεια, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσετε τὸ προσωπικὸ μεγαλεῖο Σας μὲ εὐγένεια...».