«Θεμέλιον ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι, παρά τὸν κείμενον, ὅς ἔστιν Ἰησοῦς Χριστός».
Ἄλλο θεμέλιο κανείς δὲν μπορεῖ νὰ βάλη, παρὰ ἐκεῖνο ποὺ ἔχει τεθῆ, τὸ ὁποῖο εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός.

Ὁ Χριστός, ἀδελφοί μου, εἶναι ἡ ἀσάλευτη καὶ σίγουρη βάση τοῦ πνευματικοῦ οἰκοδομήματος τῆς πίστεώς μας. Εἶναι ὁ αἰώνιος καὶ ἀμετακίνητος θεμέλιος λίθος. Ἡ πηγὴ τῆς σωτηρίας, τῆς ἀλήθειας, τοῦ ἁγιασμοῦ. Ὁ Βασιλιάς τῶν ψυχῶν, ἡ ἐλπίδα τῆς ἐπιτυχίας. Ἡ προϋπόθεση τῆς νίκης. Τὸ μυστικό τῆς εὐτυχίας· εἶναι τὸ Α καὶ τὸ Ω, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος. Ὅσα κτίζονται στὸν Ἰησοῦ δὲν κινδυνεύουν νὰ πέσουν.

Ἡ δική μας ζωὴ ἆραγε εἶναι θεμελιωμένη στὸν ἀσάλευτο τοῦτον πνευματικὸ λίθο τοῦ Ἰησοῦ ἤ μήπως Τὸν ἔχουμε ἀγνοήσει καὶ παραθεωρήσει;

Ἀδελφοί, ἕνας εἶναι ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτής, ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τοῦ οἰκοδομήματος· «εἷς Θεός, μία πίστις, ἓν βάπτισμα»· ὁ Ἰησοῦς ποὺ συνθέτει τὸ θεμέλιο τῆς πίστεως καὶ τῆς σωτηρίας. Αὐτὸς ποὺ ἀποτελεῖ τὴν πηγὴ τῆς χάριτος καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ. Αὐτὸς ποὺ εἶναι «σοφία ἀπὸ Θεοῦ δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις»· εἶναι ὁ σαρκωμένος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ «ὁμοούσιος τῷ Πατρὶ δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο». Τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος «χωρίς ἁμαρτίες». Σ᾿ Αὐτόν, σὰν ἄλλοι λίθοι, καὶ ἐμεῖς οἰκοδομούμαστε· στὸν Ἕνα, τὸν μοναδικό, τὸν ἀσάλευτο «προσερχόμενοι... ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε». (Α’ Πέτρ. 2, 5). Ἡ πεῖρα τῶν αἰώνων ἔχει καταγράψει πὼς ὅσοι χτίζουν δίχως τὸν Χριστό, τὰ ἔργα τους γκρεμίζονται καὶ πέφτουν. Ἔχει ἐπίσης διαπιστωθῆ πὼς ὅσοι δὲν «θεμελίωσαν ἐπὶ τὴν πέτραν» τὴν προσωπική τους οἰκοδομή, «κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλθον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκαψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔπεσεν καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτὴ μεγάλη» (Ματθ. 7 - 27).

Ἀγαπητοὶ ἀκροατὲς τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ· πολλὲς ὑποσχέσεις ἀπὸ πολλούς ἀκούσαμε στὸν αἰῶνα μας γιὰ εὐτυχία καὶ εὐημερία, εἰρήνη καὶ κοινωνικὴ δικαιοσύνη. Μᾶς εἶπαν πὼς θὰ στέρευαν τὰ δάκρυα, θὰ σταματοῦσαν οἱ πόλεμοι, θὰ βασίλευε μιὰ καινούργια ἐποχή. Καὶ τοὺς πιστέψαμε. Καὶ δυστυχῶς ἦλθε ἡ τραγικὴ διάψευση, ποὺ εἶναι:

Ὑπάρχει πουθενὰ κοινωνικὴ δικαιοσύνη; Σὲ ποιὰ χώρα ὑπάρχουν ἀδάκρυτα μάτια; Σὲ ποιὸ τόπο ἔσβησε ἡ φτώχεια, ἡ δυστυχία, ἡ ἀδικία; Ἑκατομμύρια εἶναι ἀκόμα οἱ πεινασμένοι. Οἱ πόλεμοι θερίζουν. Ἐλπίδες καὶ ὑποσχέσεις χωρὶς Χριστὸ μοιάζουν μὲ σαπουνόφουσκες. Περιφρόνησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν Χριστὸ καὶ θέρισαν φρίκη καὶ θάνατο. Ἐπίκαιρος ὁ Εὐαγγελικὸς λόγος «Ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ᾿ οὗ δ᾿ ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτὸν» (Ματθ. 21 - 44)· ὅποιος μὲ ἐχθρικὲς διαθέσεις πέση πάνω στὸν Ἰησοῦ, θὰ συντριβῆ· σ᾿ ὅποιον δὲ πέση ὁ πελώριος λίθος, θὰ τὸν κάνη κυριολεκτικὰ σκόνη.

Σήμερα ποὺ ὁ κόσμος ξεχείλισε ἀπὸ σωτῆρες καὶ πολλὰ ὑποσχόμενους ἡγέτες, εἶναι ἀνάγκη ὁ πολιτισμός μας νὰ ἀποκτήση τὴν σφραγῖδα «τοῦ ὡραίου, τοῦ μεγάλου καὶ τ’ ἀληθινοῦ» ἄλλα καὶ τοῦ αἰώνιου, καὶ νὰ προσεγγίση τὴν μεγάλη ἀλήθεια «ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία», δηλ. μόνον ἐν Ἰησοῦ Χριστῷ, γιατὶ «οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενωθεὶς ὑφ᾿ ὑμῶν τῶν οἰκοδομούντων, ὁ γενόμενος εἰς κεφαλὴν γωνίας» (Πράξ. 4-11).

Ἀρχιμ. Ν. Κ.