Ο Προφήτης Ηλίας είναι ένα μικρό εκκλησάκι ΝΔ της Αναβύσσου, στην κορυφή ενός υψηλού δυσκολοπρόσιτου λόφου του Προφήτη Ηλία, με υψόμετρο 350 περίπου μέτρα, 8 χλμ. περίπου μετά την Ανάβυσσο. Τριγύρω υπάρχουν πολλές αρχαιότητες.

Είναι ένας απλός μονόχωρος μεταβυζαντινός ναΐσκος, με «ταπεινές» διαστάσεις και μοναχική ύπαρξη, κτισμένο σε μια μεγαλειώδη τοποθεσία με απέραντη θέα. Όπως και τα περισσότερα εκκλησάκια του Προφήτου, σύμφωνο με τον ασκητικό του βίο, βρίσκεται ψηλά σε απόμακρη και περίοπτη θέση, όπου η μοναχικότητα συναντά την απεραντοσύνη του τοπίου.

Οι διαστάσεις του ναΐσκου είναι 4.40 x 7.15 μ., χωρίς την αψίδα. Η κόγχη του Ιερού είναι ημικυκλική και ευρύχωρη, διασώζει την παλαιά στέγαση και ένα κλειστό στενόμακρο παράθυρο - τύπου πολεμίστρας - που είναι τα μόνα ενδεικτικά στοιχεία της παλαιότητας του ναΐσκου, που χρονολογείται στους μεταβυζαντινούς χρόνους. Κατά τα άλλα ο ναός έχει υποστεί ανακαινίσεις και τα ασβέστια επιχρίσματα έχουν καλύψει τα προγενέστερα στοιχεία στο εξωτερικό και στο εσωτερικό του. Η στέγη είναι δικλινής και έχει αναδομηθεί με μπετόν και νέα κεράμωση, διατηρώντας την κλίση της και στο εσωτερικό. Τα δύο παράθυρα στο βόρειο και νότιο τοίχο είναι προφανώς των νεωτέρων χρόνων. Το εσωτερικό του απλό με κτιστό τέμπλο και στη μέση του ναού υποστηρικτικό τόξο (σφενδόνιο) που στηρίζεται σε δύο χαμηλούς πεσσούς, διαχωρίζοντας ελαφρά σε δύο χώρους τον κυρίως ναό. Στο εσωτερικό δεν διασώζονται τοιχογραφίες, ούτε γνωρίζουμε αν υπήρχαν παλιότερα και έχουν επικαλυφθεί.

Το εκκλησάκι είναι προσβάσιμο στους πιστούς και ανήκει σήμερα στην ενορία του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στην Καμάριζα. Εκεί αποδόθηκε από τον Άγιο Δημήτριο Κερατέας όπου πρότερον ανήκε. Πανηγυρίζει και λειτουργείται την 20η Ιουλίου.